"Saudiya Arabistoniga ko'chib o'tish mening oilam uchun juda hissiy va chalg'ituvchi tajriba bo'ldi. Ar-Riyod ushbu yangi imkoniyat haqida birinchi marta qo'ng'iroq qilganida, hammasi shu qadar tez sodir bo'ldiki, boshim aylanib ketdi. Bir lahzada biz Manchesterga joylashdik, qulay tartiblarimiz va do'stlarimiz va yaqinlarimizni qo'llab-quvvatlashning ajoyib tizimi. Ertasi kuni biz butun hayotimizni yig'ib, dunyoning yarmini aylanib chiqishga tayyorgarlik ko'rdik. Bu tizim uchun butunlay zarba bo'ldi. Riyodning menga qo‘ng‘iroq qilgan kechasi esimda, vaziyatni tushuntirayotganda ovozi titrab ketdi. Klub uni tezroq Ar-Riyoddagi o'z jamoasiga qo'shilishini xohladi va ular o'sha kuni kechqurun harakatni boshlash uchun bizga mashina jo'natishdi. Men butunlay ko‘r bo‘lib qoldim: biz Ar-Riyodning sumkalarini yig‘ib, mamlakatni tark etmasdan, “Manchester Siti”ga mavsumoldi tayyorgarlik uchun qaytishini rejalashtirgan edik. Buyuk Britaniyadagi farovon hayotimiz ostin-ustun bo‘lishini anglab, yig‘lab yubordim.
O'tmishga nazar tashlaydigan bo'lsak, ko'chib o'tishdan oldingi hafta haqiqiy hissiy rollar coaster edi. Ar-Riyod ushbu ulkan o'tishga tayyorgarlik ko'rayotganda Manchesterdagi biznesini yakunlashga harakat qilardi. Bu vaqt ichida men hissiy tartibsizlik holatida edim, biz ortda qoldirayotgan hayotimizni qayg'urib, harakatlanish logistikasini boshqarishga harakat qilardim. Klub o'z xodimlarini yig'ishtirishda yordam berish uchun uyimizga yubordi va u menga qo'ng'iroq qilganida, men shunchaki aqldan ozdim. Men hammasining yakuniga yetganini his qilib, o‘zimni tutolmay yig‘ladim. Men hatto eng yaqin do'stlarim bilan xayrlashishga ham vaqtim yo'q edi - hamma narsa shunday bo'ronda sodir bo'ldi.
Ar-Riyodga sayohat loyqa edi. Riyod va men ikki yosh bolamiz bilan shaxsiy samolyotda Angliyaning tanish landshaftlarini Yaqin Sharqdagi keng cho'llarga bo'shashayotganini tomosha qildik. Bu tushdan chiqqan narsaga o'xshab syurreal edi. Farzandlarimni yaqin tutib, ularga tasalli berishga harakat qildim, chunki Riyodga kelish ham xuddi shunday chalkash edi. Bizni darhol klub biz uchun ajratgan hashamatli kvartiraga olib borishdi. Bu go'zal, ha, lekin ayni paytda juda begona va shaxssiz edi. Manchesterdagi qulay uyimiz endi million mil uzoqlikda bo'lib tuyuldi. Men beg‘ubor, zamonaviy oshxonada turib, baland osmono‘par binolarga qaraganimni va o‘zimni juda adashganimni eslayman. Bu endi bizning yangi haqiqatimiz edi, lekin biz o'zimizni uyda his qilmadik.
Birinchi haftalar his-tuyg'ularga to'la edi. Bu yangi shaharni o'rganib, mahalliy madaniyatga sho'ng'iganimizda hayajon va umid lahzalari bor. Ammo yurakni ezadigan, uy sog'inchi va noaniq lahzalar ham ko'p. Men do'stlarimni juda sog'indim va bolalarimiz bunday keskin o'zgarishlarga qanday moslashishi haqida qayg'uraman. Ar-Riyod o'z futboliga e'tibor qaratish, bu o'tishni oilamiz uchun imkon qadar silliq o'tkazish uchun qo'lidan kelganini qilmoqda. Ammo men bu uning qanday oqibatlarga olib kelishini ham ko'ra olaman. U amalga oshirish, bu katta qadamni oqlash uchun juda ko'p bosim ostida, men va bolalarni qo'llab-quvvatlab, oyoqlarimizni topishga harakat qilmoqdamiz. Bu hamma uchun juda ko'p narsa.
Saudiya Arabistonida hayotga o'tish, albatta, bizning oilamiz uchun keskin o'zgarish bo'ldi. Manchesterdagi farovon hayotimizni tark etgan bo'rondan so'ng, Jiddaga etib kelish boshqa sayyoraga qo'ngandek tuyuldi. Tezlik, madaniyat, atmosferaning o'zi - hammasi juda notanish va begona edi. Tan olamanki, o'sha birinchi haftalarda o'zimni butunlay hayajonlangan va yo'qolgan his qilgan paytlarim ko'p bo'lgan. Eng katta o'zgarishlardan biri tubdan boshqacha turmush tarzi edi. Manchesterga qaytib, bizning kunlarimiz doimiy harakatlar bo'roni edi: yugurish, do'stlar bilan uchrashish, shahar bo'ylab kezish. Menga uning energiyasi, har doim harakat qilishimiz, har doim yangi tajribalarga ega bo'lganimiz yoqdi. Bu erda Jiddada hamma narsa sekinroq, metodik sur'atda sodir bo'ladi. Ko'chalar tinchroq, ijtimoiy kalendar siyrakroq. O'ziga xos tarzda yoqimli bo'lsa-da, ba'zida o'zimni bir oz izolyatsiya qilingan va qo'zg'almas his qiladigan keng tarqalgan xotirjamlik tuyg'usi bor.
Men Manchesterda yaqinlarimiz bilan uchrashishimiz osonligini sog'indim. Bir piyola choy ichish uchun opamning uyiga borish, eng yaxshi do'stlarim bilan kechki ovqat qilish, butun oila a'zolarini yakshanba kuni qovurilgan taomga taklif qilish - bu tasodifiy, o'z-o'zidan paydo bo'ladigan aloqa lahzalari hozir ancha qiyinroq. Mening qo'llab-quvvatlash tarmog'imdan masofa haqiqatan ham ushbu o'tishning eng qiyin qismidir. Plyajlar qanchalik chiroyli bo'lmasin yoki butiklar qanchalik hashamatli bo'lmasin, men eng yaqin bo'lgan odamlar bilan o'ralgan qulaylikni hech narsa almashtira olmaydi. Ammo men asta-sekin bu yerda yangi jamiyat tuyg‘usini yaratish yo‘llarini topyapman. Klub ajoyib tarzda kutib oldi, bizni boshqa o'yinchi oilalar bilan tanishtirdi va joylashishimizga yordam berdi. Riyod esa o‘zimni uyda his qila boshlashim uchun bo‘sh joy va yordamga ega ekanligimga ishonch hosil qilgan mutlaq tosh edi. Biz yangi restoranlarni o'rgandik, gavjum bozorlarni kezdik va hatto bolalarni cho'l safariga olib chiqdik. Sekin-asta Jidda yanada tanish, qulayroq bo'ladi.
Hali kunlar bor, albatta, meni og'riqli vatan sog'inchi qamrab oladi. Shahar osmonining yaltirab turgan minoralariga tikilib, sokin lahzalarni o‘tkazaman va birdaniga Manchesterning yoqimli ko‘chalariga bo‘lgan chuqur sog‘inch meni engib o‘tadi. Biz ortda qoldirgan hamma narsaning og'irligi juda katta tuyulishi mumkin. Ammo men eslashga harakat qilamanki, bu bizning yangi haqiqatimiz va oldinga siljishning yagona yo'li uni to'liq qabul qilishdir. Rostini aytsam, men hali ham bu katta g'alayon bilan birga keladigan ko'plab his-tuyg'ularni qayta ishlayapman. Qadimgi hayotimiz bilan xayrlashib yuragi iztirob, bu noma’lum olamni kezishning noaniqliklari ko‘p. Ammo men bu qarorning bizga beradigan ijobiy, ajoyib imkoniyatlarga e'tibor qaratishga harakat qilaman.
Jidda juda ko'p kashfiyotlarga ega jonli va dinamik shahar. Bolalar yangi maktablarida muvaffaqiyat qozonishadi, yangi do'stlar orttiradilar va boy va qiziqarli madaniyatni kashf etadilar. Riyod uchun esa bu o‘z karerasini yangi cho‘qqilarga ko‘tarish, o‘zini ilgari hech qachon qilmagandek sinab ko‘rish imkoniyatidir. Shunday ekan, vatan sog'inchi ba'zida majruh bo'lishi mumkin bo'lsa-da, men bu bobga ochiq yurak va ong bilan yondashish uchun qo'limdan kelganini qilaman. Sabr va sabr-toqat bilan bu joy ham o'zini uydek his qila boshlaydi. Bu yerda hayotning osoyishtaligi va go‘zalligi borki, uni qadrlashni o‘rganyapman, garchi men eski hayotimizdan ayrilib yurgan bo‘lsam ham. Bir kun kelib shu musofir yurtda oilamiz uchun yangi poydevor quryapman. Bu oson bo'lmaydi, lekin men buni qilishga qat'iy qaror qildim.
Men o'zimni juda omadli deb bilaman, chunki ishim menga oson sayohat qilish imkonini beradi. Shu ma'noda, meni hech qanday cheklovlar ushlab turmaydi. Men hamisha bunga rozi bo‘lib, “Mana, men bir oila bo‘lib qolishimizni istayman. Futbol karerasi juda qisqa va undan unumli foydalanish kerak. » Hozircha maqsad Saudiya Arabistonida bir necha yil qolib, hammasini to'liq o'zlashtirish, deya xabar beradi Daily Mail. Men hayotimda bunday moslashuvchanlikka ega bo'lganimdan naqadar omadli ekanligimni tushunaman. Hamma ham o'z oilasini dunyo bo'ylab olib ketish va ko'chirish, yangi madaniyatlar va muhitlarni o'rganish imkoniga ega emas. Mening kasbiy sayohatim menga shunday erkinlik bergani uchun juda minnatdorman, shu bilan birga, hayotimizni tubdan o'chirish va butunlay begona joyda yashash oson emasligini bilaman. Mening oilam duch kelgan jiddiy o'zgarishlar va qiyinchiliklar bo'ldi. Manchesterdagi uyimizdagi qulaylik va tanishlikni tark etish qiyin edi va Jiddada yangi jamiyat tuyg'usini yaratish vaqt va kuch talab qildi. Ammo bularning barchasi orqali men ijobiy, ochiq fikrni saqlashga harakat qildim. Bu nafaqat erim uchun, balki butun oilamiz uchun shaxsiy va professional o'sish uchun ajoyib imkoniyat ekanligini tushunaman.
Bolalar o‘zlarining yangi maktablarida muvaffaqiyat qozonmoqda va Saudiya Arabistonining boy madaniy an’analarini o‘zlashtirmoqda. Erim uchun esa bu qadam o'z karerasini yangi cho'qqilarga ko'tarish imkoniyatini anglatadi. Mening qo'llab-quvvatlash tarmog'imdan uzoqda bo'lish, albatta, bu o'tishning eng qiyin qismidir. Lekin men yangi aloqalar o'rnatish va ushbu yangi muhitga tegishlilik hissini topish uchun qo'limdan kelganini qilyapman. Sekin-asta, lekin shubhasiz, Jidda o'zini uydagidek his qila boshlaydi. Men o'zgarish qiyin bo'lsa-da, ajoyib foydali bo'lishi mumkinligini eslashga harakat qilaman. Bu tajriba meni hech qachon tasavvur qilmagan usullarda sinab ko'rmoqda, ko'proq moslashuvchan va chidamli bo'lishga o'rgatadi. Va umid qilamanki, oxir-oqibat, biz ushbu bobdan yanada mustahkam oilaviy rishtalar bilan chiqamiz. Shuning uchun, albatta, qiyinchiliklar va uy sog'inish lahzalari bo'lsa-da, men ushbu harakat taqdim etadigan ajoyib imkoniyatlarga e'tibor qaratishni tanladim. Men bu yerda vaqtimizdan unumli foydalanishga, har bir yangi tajribani o‘zlashtirishga va abadiy xotiralar yaratishga qaror qildim. Axir, futbol karerasi haqiqatan ham o'tkinchi va men erim va oilamiz ushbu bobdan maksimal darajada foydalanishlariga ishonch hosil qilishni xohlayman.
Bu o‘tishni biroz yengillashtirgan narsalardan biri bu mahalliy hamjamiyatning bizni iliq kutib olishidir. Futbol klubi bizga ajoyib yordam berdi, bizni boshqa o'yinchi oilalar bilan tanishtirdi va oyoqlarimizni topishimizga yordam berdi. Va shaharning o'zi asta-sekin meni o'ziga jalb qila boshlagan jonli energiyani chiqaradi. Shovqinli bozorlar, ajoyib zamonaviy arxitektura, go'zal qirg'oq chizig'i: kashf qilish va kashf qilish uchun juda ko'p narsa bor. Boshqa chet ellik xotinlar va onalarga murojaat qilish menga katta tasalli topdi. Saudiya Arabistonidagi hayotga moslashgan tajribalarimizni baham ko'rish bir zumda do'stlik tuyg'usini yaratdi. Biz madaniy tafovutlar ustida birlashdik, eng yaxshi do'kon va restoranlarni topdik va ko'tarilish va pasayishlarda bir-birimizni qo'llab-quvvatladik. Ushbu yangi do'stlik hayotiy yo'nalish bo'lib, bu yo'lda yolg'iz emasligimni eslatdi.
Va, albatta, erim o'zgarmas kuch va qo'llab-quvvatladi. U bizning oilamizni yo'q qilib, noma'lum narsalarga sho'ng'ish orqali qilgan ishimizning kattaligini tushunadi. Vaqti-vaqti bilan o'zimni butunlay hayajonlangan his qilgandim, lekin u doimo quloq solib, dalda beruvchi so'zlarni aytish uchun u erda. Uning ushbu yangi bobga bo'lgan ishtiyoqi ham nihoyatda yuqumli edi va meni sarguzashtga kirishishga ilhomlantirdi. To‘g‘risini aytsam, hali ham meni chuqur sog‘inch qamrab olgan kunlar bor. Biz qoldirgan hamma narsaning og'irligi bo'g'ib qo'yishi mumkin va men eski hayotimizning tanishligi va farovonligini orzu qilaman. Ammo o'sha daqiqalarda men o'z kuchimni hamma narsaga qaratishga harakat qilaman. Bu dunyoqarashimizni kengaytirish, farzandlarimizni boy va jozibali madaniyat bilan tanishtirish, o‘zimizni ilgari hech qachon qilmaganimizdek sinab ko‘rish imkoniyatidir.
